Vandaag een kinderverhaal over tevredenheid. Ben jij tevreden met alles wat je hebt? Of niet? Het leerzame verhaaltje is hieronder te lezen. Je kunt het ook als podcast beluisteren.
De wens van Max
In een klein dorpje, omringd door groene heuvels en bloemenvelden, woonde een jongen genaamd Max. Max had alles wat een kind zich kon wensen: een lieve familie, goede vrienden en een hond genaamd Pluis. Maar toch wilde Max meer.
Een nieuwe wens
Elke avond keek hij naar de sterren en wenste hij iets nieuws. “Ik wil de snelste fiets van de wereld!” riep hij op maandag. “Ik wil een kasteel vol speelgoed!” riep hij op dinsdag. En op woensdag? “Ik wil kunnen vliegen als een vogel!”
De wensfee
Op een nacht verscheen er een vriendelijke oude vrouw voor zijn raam. Ze had zilveren haren en een glimlach die straalde als de maan.
“Ik ben de Wensfee,” zei ze zacht. “Je mag één wens doen. Maar kies wijs, want je krijgt er maar één.”
Max werd dolblij! Hij dacht aan alle dingen die hij wilde… een achtbaan in zijn tuin, een berg snoep, een echte ridderharnas… Maar hoe meer hij nadacht, hoe moeilijker het werd.
Het belangrijkste
Toen keek hij naar Pluis, die naast hem lag te slapen. Hij dacht aan zijn vriendjes, met wie hij lachte en speelde. En hij besefte iets: al die wensen waren leuk, maar het allerbelangrijkste had hij al.
Max keek naar de Wensfee en glimlachte. “Ik wens dat iedereen gelukkig mag zijn.”
Gelukkig zijn
De Wensfee klapte in haar handen. “Wat een prachtige wens!” zei ze. Ze draaide een rondje en – poef! – verdween in een fonkelende wolk.
De volgende dag merkte Max dat alles hetzelfde leek… maar toch ook anders. De mensen in het dorp lachten meer, de vogels zongen vrolijker en Max voelde zich tevreden. Hij had geleerd dat ware vreugde niet in dingen zit, maar in de mensen om je heen.
En vanaf die dag keek Max nog steeds naar de sterren – maar niet om iets te wensen. Gewoon om te genieten.
Foto
Max doet een wens. Foto door: Bing Image Creator.
