”Niemand is meer of beter dan de ander. We zijn allemaal evenveel waard”.
Uit: Podcast ‘Nederigheid in het holst van de nacht’ (Jack Pod).
Beluister het verhaal in de podcast:
Nederigheid
In de duisternis van de nacht, gehuld in de schaduwen van de stad, bewoog zich een figuur voort. Zijn naam was Victor Harlow, en hij was een chirurg van ongekende bekwaamheid. Met een zelfverzekerde tred liep hij door de verlaten straten, zijn witte doktersjas fladderend in de wind als een vlag van superioriteit. Victor voelde zich meer dan anderen. Hij was de beste chirurg die het ziekenhuis ooit had gekend, en dat wist hij maar al te goed. Hij keek neer op de gewone mensen, degenen die hij behandelde als niets meer dan simpele puzzelstukjes die hij naar believen kon manipuleren. Voor hem waren zij slechts instrumenten voor zijn eigen glorie, stervelingen die afhankelijk waren van zijn medische genialiteit.
Minderwaardig
Terwijl hij door de straten dwaalde, kon hij niet nalaten neerbuigend te kijken naar de mensen die hij tegenkwam. De dakloze zwerver die smeekte om een aalmoes, de dronkaard die zijn eigen weg naar huis niet kon vinden, ze waren allemaal beneden zijn waardigheid. In zijn ogen waren zij slechts de minder bedeelden, degenen die niet de capaciteit hadden om op zijn niveau te staan. Maar vanavond zou Victor geconfronteerd worden met een harde waarheid: zelfs hij, de machtige chirurg, had anderen nodig. Hij kon niet alles alleen doen, hoezeer hij dat ook geloofde. En dat zou hij op een angstaanjagende manier ontdekken.
Overval
Terwijl Victor zijn weg vervolgde, werd hij plotseling overvallen door een scherpe pijn in zijn zij. Hij greep naar zijn lichaam, zijn adem stokte van schrik. Voor zijn ogen zag hij het glinsterende lemmet van een mes, gehanteerd door een gestalte die uit de duisternis tevoorschijn kwam. “Geld!” siste de onbekende aanvaller, met een stem doordrenkt van wanhoop en woede. Victor’s hart bonkte in zijn borstkas terwijl hij achteruitdeinsde, zijn ogen wijd opengesperd van angst. Dit kon niet gebeuren, niet met hem, niet met de grote chirurg die boven anderen stond. Maar daar stond hij, machteloos tegenover een gewapende overvaller, zijn vermeende superioriteit weggevaagd door de dreiging van geweld.
Bittere les
Met trillende handen graaide Victor in zijn zakken, zijn lippen een dunne streep van woede. Hij kon het niet geloven dat hij in deze situatie was beland, dat hij afhankelijk was van een ander om zijn leven te redden. Maar het was een bittere les die hij moest leren: zelfs de machtigsten onder ons hebben anderen nodig, zelfs degenen die neerkijken op de rest van de wereld. Leeftijd, ervaring of afkomst spelen geen rol. We zijn gelijk voor elkaar. Of ze nu koning zijn, president, een rijke ondernemer, een populaire tv-presentator of een chirurg. Zij hebben de schoonmaker, vuilnisman, buschauffeur, vakkenvuller of rioolreiniger nodig.
Respect
Terug naar Victor. Uiteindelijk overhandigde Victor zijn geld aan de overvaller, zijn trots gebroken en zijn illusie van superioriteit verbrijzeld. Hij werd gedwongen om te erkennen dat hij niet boven anderen stond, dat hij net zo kwetsbaar was als iedereen. En terwijl hij daar stond, bevend van angst en vernedering, besefte hij dat echte kracht niet lag in het neerkijken op anderen, maar in het erkennen van onze onderlinge afhankelijkheid en het respecteren van de waarde van ieder menselijk leven.
Geld
En geld is handig, maar niet het belangrijkste in de wereld. Geld redt je niet uit de dood. Geld kan je leven verwoesten. Ook de overvaller in dit verhaal maakte één grote fout. Hij vergat dat geld je niet kan genezen. Een fout die hem de volgende dag duur kwam te staan. Hij had wellicht nog gered kunnen worden. Misschien wel door een chirurg.
